Tja daar ben ik weer even.
Ik wil eerst iedereen bedanken voor de lieve reacties, mailtjes, whats appjes, kaartjes enz enz. Steeds als ik zoiets krijg kan ik er nog niet goed mee omgaan. Emoties noemen ze dat. Ik heb ze nog steeds niet onder controle. Hopelijk komt dat nog wel.
Donderdag a.s. heb ik weer een afspraak in het ziekenhuis. Gek worden we er van. Hopelijk worden we dan weer iets wijzer waar de tumor nu vandaan komt en hoe ze hem te lijf kunnen gaan. Dat laatste vind ik nog het voornaamste.
We leven nog altijd in een grote nachtmerrie, die rot kanker ook.
Er gebeuren de vreemdste dingen met ons zoals gisteren. Eigenlijk is het om te lachen ………..
We zouden frietjes bestellen via thuisbezorgd. Frits had van alles besteld want vanaf een bepaald bedrag hoefde je geen bezorgkosten te betalen.
We zaten te wachten op onze frietjes. Na 3 kwartier kwamen ze en nu komt het. We hadden alles goed besteld behalve de frietjes. Nog een geluk dat we het nodige erbij hadden besteld. Hadden we toch nog wat te eten.
Dit zijn van die domme dingen die ons overkomen.
Gaan we met Puck wandelen dan kijken we eerst of we niemand tegen zullen komen op de gallerij. Vreselijk! We worden nog mensenschuw. Gisteren kwamen we iemand tegen en die vroeg hoe het nu ging. Dan kan ik 2 woorden zeggen en dan komen de waterlanders al weer dus ik meteen maar naar huis gelopen. Nu is die man zijn vrouw een paar geleden aan kanker overleden. Ik hoorde hem nog zeggen, “dit is zo herkenbaar” De rest heb ik niet meer gehoord want ik was al gevlucht.
3 februari 2024
Ja, je bent natuurlijk allebei geheel van de wap en dan gebeuren er ook van dit soort komische dingen. Frietjes bestellen en dan geen frietjes eten.
Mensen willen altijd heel graag meeleven en ook troosten. Dat is logisch en ook heel goed eigenlijk. Dat je dan moet huilen is zeer begrijpelijk, maar het is ook hartstikke vervelend vooral voor jezelf. Jullie zitten in een grote draaitol nu met veel emoties. Kan ook niet anders, want er gebeurt in korte tijd heel veel.
3 februari 2024
Hiel begriepelek dien emoties. ’t is ’n *** Krènkde boevaanste nog neet wèts boerum, veurwat en wiezoe is miech dat noe euverkoume. Emoties vaan koed zien op Häöm heibove es ’t verdreet vaan. Begriepelek datste de lui wèls vermije, ze bedoele ’t good mer zjus dit zien vaan die tije/mominte datste ’t leefste örges oonder de groond zouws wèlle kroepe of in ’n heukske um mer mèt dien eige emoties te vechte c.q. um te goon. Leef nisjeke weet datste doorloupend door miene kop geis en dat iech diech (en Frits) hiel väöl sterkte en krach touw wins um dit gevech aon te goon. Haw gooje mood en haw pin. ‘ne Hiele dikke visuele knoevel !!! XXX
3 februari 2024
Lieve Ellen, heel veel sterkte toegewenst voor jullie beiden, ik moet ook constant aan je denken. Sterkte ermee 😘😘😘
3 februari 2024
Iedereen gaat anders om met emoties en je moet doen wat op dit moment goed voor jou voelt Ellen. Andere mensen zullen dat zeker begrijpen. Heel veel sterkte voor jullie!
3 februari 2024
Jullie hebben een beetje last van kortsluiting in hersenen, op zich volkomen normaal maar soms lastig.
Sterkte en fijn dat je toch weer snel wat schrijft en hopelijk hoor je woensdag meer.
3 februari 2024
Wieneke, er zijn zoveel lieve mensen om me heen. Als ze niet zouden reageren dan zou het niet leuk zijn. Nu ze mee leven kan ik er niet mee omgaan. Ik moet mensen de kans geven en ik hoop dat ik dan ook snel dat ik het kan accepteren want dat is denk ik het probleem. Ik kan wel naar de winkel als maar niemand vraagt, hoe is het.
3 februari 2024
Leef nisjeke, uit liefste kroop iech inderdaad oonder un deken en bleef daar zitte. Dat zou neet good zien. Iech moot droet.
Same met Frits en Puck laop iech noe ein of twie kier per daag boete. Dat deit miech good es miech meer niemand get vraog. Fffffffff, lastig.
3 februari 2024
Dank je wel voor je lieve bericht
3 februari 2024
Dank je wel Ilona.
3 februari 2024
Lot, dat zou kunnen dat we kortsluiting hebben. Het is verdomd lastig enne donderdag weet ik hopelijk meer.
3 februari 2024
Heel veel sterkte, denk vaak aan jullie. Is een spannende week, en snap helemaal de emoties.Gr.
4 februari 2024
Lieve Ellen we denken aan jullie .
5 februari 2024
Dank je Marleen
5 februari 2024
Dank je José
6 februari 2024
He Ellen, wat een narigheid!!
Mocht je bij mij meelezen: ik weet er sinds een paar maanden alles van. Inclusief de jankerigheid – dat betekent niet dat je er niet mee om kunt gaan, maar alleen dat je nogal emotioneel bent – niet zo gek ook! En inclusief de warrigheid in jouw / jullie hoofd: je hebt op dit moment belangrijker dingen aan je hoofd dan de juiste bestelling en het terugvinden van fietssleutel tjes. Hoe lastig ook! Weet: dit gaat weer over!
Ik wens jullie veel sterkte!
6 februari 2024
Mrs. H te B, ik heb eens even op je blog gesnuffeld en las over al de ellende die je ten deel is gevallen. Ik ga je zeker volgen!! Je geeft me weer moed dat de jankerigheid over gaat. Ik krijg zo nog een hekel aan me zelf, bah.