Allerzielen

Gisteren was het Allerzielen. Voor de katholieken een speciale dag. Er worden dan lichtjes gebrand voor alle overleden.

Zo hadden wij een uitnodiging gekregen van het uitvaartcentrum waar mams haar laatste dagen heeft doorgebracht en waar de crematie plaats vond.

Frits en ik gingen erheen en wat was dat een mooie belevenis.

Tegen zeven uur kwamen we aan bij het crematorium dat er mooi verlicht bij lag in de donkere avond. Een stukje verder zagen we het huis van glas waar de koffietafel plaats vind. Het huis stak af tegen de donkere lucht. De enorme kroonluchters zagen er prachtig uit en de tafels waren gedekt. Hier zou na de herdenkingsavond koffie of thee gedronken worden.

Wij gingen het crematorium in waar we al stemmige pianomuziek hoorde. De ruimte was al aardig gevuld en bijna alle stoelen waren al bezet. Op het laatst zag ik dat er nog een heleboel mensen moesten staan omdat alle stoelen bezet waren. Wat een volk was er deze avond op de been. Allemaal mensen die iemand verloren hadden. We hadden allemaal een foto moeten meenemen. Die werden opgehangen aan touwtjes tussen een slinger van lichtjes.

De ruimte werd bijna alleen verlicht door lichtjes en kaarsen. Zo mooi.

Er werden mooie gedichten voorgelezen en een verhaal over een jong stel waarvan de jonge vrouw kanker kreeg en overleed. Uiteindelijk ging het om het rouwproces waarin de jonge echtgenoot door heen moest met behulp van zijn vader.

Zo nu en dan werd het verhaal onderbroken door een stukje muziek.

Iedereen zat ademloos te luisteren. Alles bij elkaar duurde het allemaal een uur en bij het uit gaan kregen we allemaal een kaarsje mee.

Zoiets heb ik nog nooit meegemaakt en ik was dan ook heel verrast hoe mooi het uitvaartcentrum dit geregeld had.

Een mooiere herdenking hadden ze er niet van kunnen maken. Bedankt mensen!

8 reacties

  1. MyriamC
    3 november 2023

    Wat een mooi initiatief van het uitvaartcentrum.

  2. Ellen
    3 november 2023

    Dat ben ik 100% met je eens.

  3. Mirjam
    3 november 2023

    Wat ’n sjoen ierbetoen veur mam en veur alle aandere euverledene die Walpot heet verzörgd en begeleid. ’n Sjoen naobedach veur uuch in deze zwoere tied. XXX

  4. Ellen
    3 november 2023

    Dat is het zeker Mirjam. Ze hadden het niet mooier kunnen maken.

  5. Jose
    3 november 2023

    Wat een mooie manier om o.a. mams te herdenken is dat.
    Mooi initiatief.
    Sterkte 🙏 Ellen en Frits.

  6. Ellen
    3 november 2023

    Dank je wel José

  7. Willem
    5 november 2023

    Allerheiligen kende ik wel in mijn kindertijd, al had dat niks te maken met overleden mensen. In mijn streektaal werd het Allerhilligen genoemd en we verbasterden dat tot Appelrillen, want 1 november was de dag dat alle fruit dat nog aan de boom zat vogelvrij was en de schooljeugd ging er dan ook al vroeg op uit om die enkele achtergebleven appel te ‘veroveren’.
    Door het ontbreken van een RK-gemeenschap in mijn geboortegemeente. De buurman van mijn grootvader, die in het noorden van de gemeente woonde, -een Vlaming die er tussen de beide wereldoorlogen een vlasverwerkend fabriekje begonnen was-, was het enige RK-gezin in de hele gemeente, al ging wel het gerucht dat er in het zuiden van de gemeente nog een katholiek gezin woonde. Kortom, Rooms-Katholieken waren bijna exoten in mijn geboortestreek.
    Van Allerzielen hoorde ik pas in mijn middelbareschooltijd in Emmen, maar ook dat was maar weinig. Er echt mee in aanraking kwam ik pas toen ik in 1973 in Zevenaar kwam te wonen en hoewel er niet mee groot geworden, vond ik het wel wat hebben. Het bepaalt je weer even bij wat er niet meer is en het zal ook een ritueel zijn die bij de rouwverwerking helpt. De manier waarop je het beschrijft geeft mij het gevoel dat de begrafenisondernemer het ziet/zag als nazorg. Best indrukwekkend en wat mij betreft, een pluim voor die ondernemer.

  8. Ellen
    5 november 2023

    Dat denk ik ook Willem, nazorg en het deed mij ook goed. Het was voor het eerst dat we bij deze ondernemer een uitvaart lieten doen. Het was echt super en dat heb ik hun ook gezegd.
    Vroeger (als kind) gingen wij met Allerheiligen altijd naar het kerkhof en daar was het een grote bloemenzee want op die dag moesten de graven er netjes bij liggen. In België zie je dat nog. Bij ons wordt dat minder.
    Gepoetst graf en over de bekende potten met bloemen die je nu in deze tijd overal ziet staan, tenminste bij ons. Chrysanten. Als je het niet kent dan zul je echt verbaasd staan wat je ziet.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *