De afgelopen dagen had ik weinig puf om te schrijven terwijl er van alles gebeurde.

Donderdag en vrijdag werd onze nieuwe inloopdouche geplaatst. Ik hoefde niets te doen dan zo nu even kijken hoe een beugel geplaatst moest worden en of het kastje iets meer naar links of naar rechts moest. Het was me allemaal teveel. Ik was dan ook reuze blij toen alles klaar was en ik weer vrij in huis was.

Afgelopen donderdag moesten we ook in het ziekenhuis verschijnen om het behandelplan te bespreken en of ik nu zo goed overkwam, ik weet het niet maar mijn pijnstillers ondergingen een verandering.

Die avond begon voor mij de ellende. Die nacht sliep ik hooguit 3 uurtjes en liep maar door het huis van de pijn. Vroeg in de ochtend begon Frits te bellen naar het ziekenhuis en eindelijk kreeg ik in de middag mijn nieuwe recepten. Eer je dan weer je spiegel hebt opgebouwd ffffffffff en je weer een mens wordt.

Nu ben ik zover dat ik het aardig onder de knie heb allemaal . Zo komt er steeds iets op je pad. De wond geneest goed. Binnen in mijn buik is zoveel gebeurd, het is me allemaal uitgelegd.

Er gaat nog chemo volgen. Voorlopig blijven we nog even bezig. Tot zover weer mijn verhaal.

5 reacties

  1. miekequilt
    17 maart 2024

    Wat vervelend ( waardeloos) van die pijn. Hopelijk gaat het nu iets beter. Fijn dat jullie niet gaan verhuizen, maar helaas moet er toch iets gebeuren in huis. Sterkte met alles. Lieve groet. 💐

  2. Ina
    17 maart 2024

    Fijn weer wat van je te horen ondanks dat het veel moeite kost. Sterkte en hopelijk deze week ook weer vooruitgang. Ik volg het allemaal, ik mail je nog wel eens waarom.

  3. Hélène
    17 maart 2024

    Ik wachtte ook vol ongeduld op een berichtje. Och wat erg dat je zo een pijn had. Ik denk veel aan je en hoop echt dat t snel beter gaat. Heel veel sterkte voor jullie drietjes.

  4. Ilona
    18 maart 2024

    Wat afschuwelijk dat je zo’n pijn had Ellen en niet slapen draagt ook bepaald niet bij aan herstel. Dat had toch niet gehoeven? Fijn dat jullie inloopdouche is geplaatst en ook al hoef je zelf niets te doen je bent op zulke momenten toch een soort van gast in je eigen huis

  5. Ilona
    18 maart 2024

    Ik drukte per ongeluk al op de enter knop….wat ik nog wilde zeggen als er hier ‘klusmensen’ zijn zou ik graag onze poes Amy willen zijn zij heeft haar eigen plekje in de onderste badkamerlade en komt er pas weer uit als de ‘mannetjes’ (het zijn toch nog steeds meestal mannen) weg zijn. Rust maar goed uit en doe waar je zin in hebt!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *