De scan

Afgelopen nacht was niet echt mijn beste nacht. Steeds werd ik wakker en soms wel voor langere tijd. Uiteindelijk werd het toch ochtend en moesten we opstaan.

Om half 11 werden we verwacht bij de beeldvorming in het ziekenhuis en zoals meestal was het vreselijk druk om een parkeerplekje te vinden. Ik denk dat als er nog een parkeergarage bij wordt gebouwd deze ook snel gevuld zal zijn. Om 10 uur waren we binnen. Tijd genoeg dus.

En dan zit je daar op je stoel te wachten in de wachtruimte te kijken hoe een man op een rijdende stofzuiger voorbij komt rijden. Er staat ook een bed met een patiënt erin te wachten om opgehaald te worden en zo komen we de tijd door en dan hoor ik mijn naam en mag ik naar binnen.

Ik krijg contrast vloeistof ingespoten en daar ga ik de tunnel in. Ik doe mijn ogen dicht en laat het allemaal maar over me heen komen al besef ik me heel goed dat nu tijd van mijn “examen” is aangebroken. Die wetenschap maakt het allemaal erg spannend en de zenuwen gieren dan ook door mijn lijf.

Alles bij elkaar duurt het een paar minuten. Het infuus gaat eruit en ik mag weer opstaan.

Frits kijkt verwondert dat ik al klaar ben. “Heb je de scan wel gehad?” vraagt hij. Ja gelukkig is dat weer voorbij. “Kom we gaan,” zeg ik. “Ik voel me goed en dan mag ik weer naar huis.”  “Weet je het zeker?” vraagt Frits ongelooflijk. Het lijkt wel of ik 100 kilo van me af voel vallen en ik kan weer alles aan.

“Eerst langs die heerlijke bakker Frits. We nemen iets lekkers voor bij de koffie. Daar ben ik wel aan toe.”

Thuis gekomen komt Puck al meteen kwispelend aanlopen met haar vosje in haar bekje. Wat is ze blij dat ze ons weer ziet. We maken koffie en eten de heerlijke appelflap op en Puck?????? Die mag ook een stukje.

We hebben allebei behoefte aan die appelflap en nemen onze toekomst weer eens onder de loep. Maken plannen. Plannen voor slechte tijden maar ook voor goede tijden. Nu moeten we afwachten tot woensdag en dan zullen we wel weer zo gespannen zijn als wat maar dat zien we dan wel weer.
We leven nu bij de dag. Hebben ideeën over van alles en nog wat en dat geeft rust.

4 reacties

  1. miekequilt
    26 januari 2024

    Spannend voor jullie. Maar dag één is gelukkig voorbij.

  2. Mevrouw Niekje
    26 januari 2024

    Oh wat een spannende tijd! Fijn dat Puck er is, die geeft nu wat afleiding, alhoewel je natuurlijk toch er dag en nacht mee bezig bent.

  3. Ellen
    27 januari 2024

    Zo is dat Mieke, die kunnen we weer doorstrepen.

  4. Ellen
    27 januari 2024

    Niekje, onze Puck zorgt voor afleiding genoeg 🙂

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *