Vandaag hadden we een luie dag. Vanmorgen ging ik op de camping onder de douche. Bij het gebouw aan gekomen zag ik de poetsmevrouw in de winterjas en een dikke sjaal om. Ze was druk in de weer om alles weer blinkend schoon te maken.
De deur van het gebouw stond open en de temperatuur buiten was nog niet zo hoog en dus binnen ook niet. Als de zon te voorschijn komt rond 11 uur dan gaat de temperatuur pas omhoog. Ik was vroeger en toen ik onder de douche stapte was ik bijna blauw van de kou bbbrrrrr. Maar kom op Ellen dat hoort bij het kamperen, sprak ik mezelf moed in.
Zo koud als het buiten was zo heerlijk warm was het water! Ik kon er niet genoeg van krijgen.
Frits dus maar gewaarschuwd toen hij na mij naar het douche gebouw ging. “En de waterknop blijven induwen” riep ik hem nog na want na een klein minuutje hield die heerlijke waterstraal het voor gezien.
Achteraf was het toch een heerlijke douche maar dat is dan weer achteraf.
Tegen 11 uur stond de zon hoog aan de hemel en konden de stoelen naar buiten en de vesten weer uit. Mmmmm heerlijk om even weg te doezelen in het zonnetje.
En toen was het tijd om aan onze wandeling te beginnen. Langs de boulevard richting het centrum. We waren nog niet lang onderweg toen we zomaar een heerlijk terrasje aan de boulevard tegenkwamen. “Zullen we even?” zei Frits en dat hoef je mij maar één keer te zeggen.
“Zullen we ook een portie van die heerlijke visjes nemen en inktvis?” Mmmmmmmm die gaan er altijd wel in. We bestelden een drankje en visjes en calamaris. Puck had de ober ontdekt en de ober haar en steeds kwam hij haar verwennen met hondensnoepjes. De ober had haar naam gelezen op haar penning aan haar halsband maar voor niet Nederlanders is de naam Puck schijnbaar een lastige naam om uit te spreken. Ze noemen haar altijd Poek, hahaha.
Poek gedroeg zich voorbeeldig zolang die snoepjes maar bleven komen maar luisterde niet naar die gekke naam, hoe de ober ook zijn best deed om Puck te leren zeggen en haar weer een snoepje gaf.
Wij genoten van onze visjes en calamaris en ons colaatje Zero.
Na onze versnapering zijn we verder gelopen naar het centrum. Wat loopt dat heerlijk op zo’n boulevard.
Zie nou zelf. Dat is toch een mooi uitzicht
Bij de avondwandeling met Puck op de boulevard had ik dit uitzicht.
Zo kun je kilometers lopen langs de zee op de boulevard. Aan de rechterkant is de zee en aan de linkerkant staan wij op de camping met uitzicht op de zee. Morgen gaan we weer een stukje zuidelijker.
6 december 2023
het is overduidelijk dat temperatuursbeleving erg relatief is; iemand die boven de poolcirkel woont zal 15 graden als een aangename temperatuur beleven en iemand die in de (sub)tropen woont zal het ijs- en ijskoud vinden.
Het zal een jaar of tien geleden zijn dat we beiden in april op Kreta waren en daar ’s zomers gekleed rondliepen, terwijl de geboren en getogen Kretenzers nog in een dikke jas liepen en een paar waaghalzen in een trui aan. Heb toen verscheidene keren de vraag moeten beantwoorden of ik het niet koud had; het was nota bene 22 graden, de zon scheen volop en alles bloeide erg mooi. Kortom het mooiste weer van de wereld, wat wil een mens nog meer.
Vermaak je met z’n drieën en tank lekker bij. Je zit niet voor niks in het stadium van je leven dat er nog weinig echt moet en veel mag en kan.
6 december 2023
Hahaha, ja Willem dat klopt. De Spanjaarden lopen met de dikke winterkleding en de toeristen zitten in het zonnetje in een t-shirt te genieten. Wij zijn dik tevreden met deze temperaturen met de zon erbij want als die achter een wolk schuil gaat wordt het koud. We hebben nu dus echt vesten weer en dan vesten in allerlei diktes hahaha.