Een dag uit ons camperleven.

Vanmorgen waren we even druk in de weer in huize FritsEllen en Puck. Vanmiddag zouden we visite krijgen en ik moest nog boodschappen halen bij de grote supermarkt die eigenlijk onze buurman of vrouw is. Handig is dat.

Frits moest stoelen zien te verzamelen. We hadden er 4 nodig en hij had stoelen op de camping zien staan die iedereen mag gebruiken. We sprokkelden er 3 bij elkaar plus onze eigen 2 stoelen en nog een krukje. We zetten de stoelen rondom onze twee tafeltjes. Dat zag er goed uit.

Voormiddag moesten we ook nog even bij de dierenarts langs die aan de overkant van de straat haar praktijk heeft. We hadden er gisteren een anti-trek tuigje besteld. Ze had de maat niet voor Puck maar vandaag konden we het ophalen want dan had ze het in huis.
Puck is dikke vriendjes met haar en rolde met haar over de grond tussen de spullen van de kerstboom in want die moest ze nog optuigen.

En kijk eens hoe netjes dat onze Puck met haar nieuwe anti-trek tuigje loopt. En het belangrijkste van alles is dat het WERKT!!!!!

Als ze niet trekt dan is haar riem vastgemaakt aan de bovenkant maar gaat ze trekken dan moeten we haar riem aan de onderkant vastmaken en dat vindt ze niet leuk want als ze dan trek voelt ze de druk op haar borstkas. Ze trekt niet meer. Geweldig wat een uitvinding.

We gingen meteen een stukje wandelen met haar en toen kwamen we zo maar langs een kerkhof en zoals jullie weten moet ik daar altijd even een kijkje nemen. Zo ook nu weer.

Het verwondert mij dat er soms, ik telde er ergens wel 9 personen, in één vak liggen. Terwijl de mensen hier denk ik niet gecremeerd worden. Vreemd, hoe proppen ze die hierin? De trap die je op de middelste foto ziet heeft wieltjes. Wil je bloemen boven in de muur bij je dierbare overledene zetten dan kun je met de trap er bij komen. Slim bedacht.

Na het bezoek aan het kerkhof liepen we langs de sinaasappel- en citroenbomen weer terug naar de camping.

Bij dit uitzicht wordt een mens toch vrolijk en dat terwijl we vandaag geen zon hadden. Na nog een telefoontje gepleegd te hebben met een ziek familie lid melde de visite zich en werd de koffie en snoeperijtjes te voorschijn gehaald.

Daarna was het tijd om een wijntje te drinken en heerlijke hapjes en voor we het wisten was het half 5 en werd het frisjes. De visite ging weer naar hun camping. Tot zondag riepen we want dan is het koffie drinken bij hun, hahaha. Het was een bezige en vooral ook gezellige dag.